Ένα από τα πιο συχνά χαρακτηριστικά των ατόμων που βρίσκονται στο φάσμα του Αυτισμού είναι η δυσκολία τους να ανταποκριθούν στις καθημερινές κοινωνικές υποχρεώσεις / δεξιότητες. Οι Κοινωνικές Ιστορίες (Social Stories) είναι μια μέθοδος διδασκαλίας κοινωνικών δεξιοτήτων στα άτομα με Αυτισμό. Πρόκειται για εξατομικευμένα κείμενα, προσαρμοσμένα στις ανάγκες του κάθε ατόμου και προσφέρουν λεπτομερείς πληροφορίες και επεξηγήσεις για τις καταστάσεις τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσουν τα άτομα αυτά στην καθημερινότητά τους τόσο στο σχολικό πλαίσιο όσο και στη κοινότητα. Οι Κοινωνικές Ιστορίες (Social Stories) περιλαμβάνουν οπτικοποιημένο υλικό το οποίο βοηθάει στην καλύτερη κατανόηση του περιεχομένου από το άτομο.
Οι Κοινωνικές Ιστορίες (Social Stories) δεν είναι σε καμία περίπτωση μια σειρά κανόνων που οφείλει να ακολουθήσει το άτομο με Αυτισμό. Αν μια ιστορία εμπεριέχει λέξεις όπως “πρέπει”, “δεν”, “μη” κλπ τότε σίγουρα δεν είναι Κοινωνική Ιστορία.
Οι Κοινωνικές Ιστορίες (Social Stories) έχουν ως βασικό τους στόχο τη παροχή σωστή πληροφοριών προς το άτομο με Αυτισμό και όχι να αλλάξουν τη συμπεριφορά του. Για να μπορέσει ο στόχος αυτός να πραγματοποιηθεί οι Κοινωνικές Ιστορίες (Social Stories) έχουν μορφή, “φωνή” και περιεχόμενο περιγραφικό, ουσιώδη και ασφαλή για το άτομο. Κάθε Κοινωνική Ιστορία έχει υπομονετική και υποστηρικτική ποιότητα. Οι Κοινωνικές Ιστορίες (Social Stories) είναι βοηθητικές για το άτομο με Αυτισμό γιατί με τον τρόπο αυτό μπορούμε να τον βοηθήσουμε να κατανοήσει τη διαδικασία πίσω από τις κοινωνικές δεξιότητες, το σκοπό και το στόχο τους αλλά και να το προετοιμάσουμε για οποιαδήποτε αλλαγή μπορεί να συμβεί στο πρόγραμμά του.
Για να γράψουμε μια Κοινωνική Ιστορία οφείλουμε να ακολουθήσουμε τα κριτήρια που έχει θέσει η εισηγήτρια της μεθόδου Carol Gray.
Πηγή:”Κοινωνικές Ιστορίες – Social Stories”, Σημειώσεις Σεμιναρίου, Catherine Faherty, Δεκέμβριος 2013, Αθήνα